Oplošje zgrade riješeno je kao sublimacija elemenata. Kuća sažima vanjski zapadni zid i krov kao prvi element, puni i kontinuirani, zaštitnog karaktera. Drugi element je staklo kao neprekidna, prazna, transparentna i fluidna ovojnica koja obilazi zelenilo i otvara mu se.
Puni dio zidnog platna na zapadu postepeno prelazi u krovnu ravninu; kosinu koja preko ravnog ruba pročelja postaje krovni nabor koji raste i spaja se s krošnjama stabala na istoku parcele.
Primijenjenim postupkom dobivena je građevina s više lica. Mirna ravna i neprekinuta pročelja su dulje zapadno i kraće sjeverno. Druga dva pročelja suprotne su ekspresije. Ulazna fasada daje naznaku prisustva krovnog nabora upotrebljenog kao početni segment krova (1.element–streha) u funkciji zaštite staklenog pročelja od južne insolacije, dok prema istoku volumen kuće prikazuje temu “kureka“ završetkom nabora–strehom koja prati amplitudu titranja krošnji drveća s kojima je u neposrednom doticaju.
